LH – lutropina

LH (hormon luteinizujący) wraz z FSH (hormonem folikulotropowym) należą do hormonów gonadotropowych, czyli hormonów stymulujących narządy płciowe- gonady. Są wytwarzane przez przysadkę mózgową pod wpływem stymulacji ze strony podwzgórza (struktury mózgu, która reguluje funkcję wydzielniczą przysadki), a ich stężenie zwiększa się i zmniejsza cyklicznie w zależności od wielu czynników.

LH i FSH stymulują i regulują wzrost oraz prawidłowe funkcjonowanie żeńskich i męskich gonad, czyli jajników i jąder. W jajniku stymulują wzrost i dojrzewanie komórek jajowych, tworzenie i rozwój ciałka żółtego (niezbędnego do utrzymania ciąży), a także wydzielanie hormonów płciowych – estrogenu i progesteronu.
W jądrach hormon luteinizujący stymuluje komórki Leydiga, które odpowiedzialne są za wytwarzanie męskiego hormon płciowego- testosteronu oraz kontrolują prawidłowe dojrzewanie plemników.

Najwyższe poziomy hormonu luteinizującego u kobiet obserwuje się w połowie cyklu miesiączkowego. Jest on ściśle związany z indukcją owulacji (oddzielenia się dojrzałej komórki jajowej od jajnika) i wytworzeniem ciałka żółtego.

Cel badania – po co wykonuje się badanie LH?

Hormon luteinizujący jest badany w następujących przypadkach:

  • zaburzeń miesiączkowania – np. nieregularne cykle, bolesne menstruacje
  • podejrzenia upośledzonego rozwoju narządów rozrodczych
  • w celu określenia momentu owulacji
  • problemów rozrodczych- trudności zajścia w ciążę
  • chorób przysadki mózgowej

W większości przypadków hormon luteinizujący nie jest badany pojedynczo- zazwyczaj badanie jest zlecane równocześnie z innymi hormonami płciowymi.

LH hormon – kiedy wykonać badanie?

Badanie hormonu luteinizującego jest zalecane w przypadku:

  • problemów reprodukcyjnych u kobiet, jak i u mężczyzn. U kobiet hormon luteinizujący jest związany z owulacją, natomiast u mężczyzn – z liczbą i stopniem dojrzałości plemników. Zaburzenia obu tych parametrów nasienia mogą powodować trudności z zajściem w ciążę.
  • potrzeby ustalenia momentu owulacji – czyli przedziału czasu w cyklu menstruacyjnym, w którym poczęcie jest najbardziej prawdopodobne. Poziom hormonu luteinizującego jest najwyższy tuż przed owulacją. W warunkach domowych można to określić za pomocą testu owulacyjnego, który wykrywa podwyższone poziomy hormonu luteinizującego w moczu ok. 1-1,5 dnia przed owulacją.
  • zaburzeń miesiączkowania- poziom hormonu luteinizującego wzrasta w okresie menopauzy oraz odpowiedzialny jest za prawidłowe długości cyklów
  • przyspieszonego lub opóźnionego dojrzewania płciowego u dzieci
  • podejrzenia niektórych chorób przysadki
  • podejrzenia niskiego poziomu testosteronu u mężczyzn. Objawy niskiego poziomu testosteronu obejmują: obniżone libido, zaburzenia erekcji, zmniejszenie owłosienia twarzy i ciała, ogólne zmęczenie, utratę masy mięśniowej, zwiększenie całkowitej masy ciała.

Przygotowanie do badania LH

Krew do badania pobiera się, gdy pacjent jest na czczo. Jeśli osoba badana jest kobietą, musi podać datę ostatniej regularnej miesiączki lub czas trwania ciąży.
Przyjmowanie niektórych leków wpływa na poziom hormonu luteinizującego- przed wykonaniem tego badania należy skonsultować ewentualny wpływ obecnie stosowanych leków na wynik badania.

Materiał do badania

  • Krew żylna

Metoda

  • Immunochemiczny z elektrochemiluminescencją.

LH norma

Normy poziomów hormonu luteinizującego znacząco różnią się w zależności od płci i wieku.
U kobiet poziom hormonu luteinizującego zmienia się również w zależności od fazy cyklu miesiączkowego:

Interpretacja wyników

Poziom hormonu luteinizującego i folikulotropowego jest podwyższony w:

  • niedorozwoju pierwotnym jąder / jajników
  • zespole niewrażliwości na androgeny (zespole Morrisa, zespole feminizujących jąder). Jest to rzadka choroba genetyczna, w której komórki płodu o męskich chromosomach definiujących płeć nie są wrażliwe na męskie hormony płciowe. W rezultacie dziecko rozwija się z żeńskimi cechami płciowymi i słabo rozwiniętymi, niezastąpionymi męskimi gonadami.
  • przedwczesnym dojrzewaniu płciowym
  • menopauzie
  • pierwotnej dysfunkcji jajników u kobiet
  • zespole jajników policystycznych (PCOS) u kobiet

Obniżone poziomy hormonu luteinizującego obserwuje się w:

  • Nadczynności jajników u kobiet
  • Nadczynności jąder u mężczyzn

Hormon lutenizujący i folikulotropowy są obniżone zarówno w chorobach przysadki jak i chorobach podwzgórza.

 

https://www.synevo.pl/lh-lutropina/

Logo firmy
Korzystając z naszej przeglądarki wyrażają Państwo zgodę na wykorzystywanie przez nas plików cookies. Używamy ich do celów statystycznych. W programie służącym do obsługi stron internetowych można zmienić ustawienia dotyczące cookies.
Rozumiem