Ocena stopnia czystości pochwy

Ocena stopnia czystości pochwy – co to jest?

W sytuacji wydzielania estrogenu, czyli żeńskiego hormonu płciowego u kobiet w wieku rozrodczym, komórki nabłonka pochwy zawierają glikogen. Flora pochwy (zwłaszcza bakterie z rodzaju pałeczek Lactobacillus) przekształcają go do kwasu mlekowego, który zapewnia utrzymanie kwaśnego pH, ponadto uwalniają też nadtlenek wodoru. Wszystkie te procesy zapobiegają rozwojowi patogennych bakterii (tlenowych oraz beztlenowych), pierwotniaków, grzybów.

Oprócz Lactobacillus w normalnej wydzielinie pochwy pojawia się niewielka liczba bakterii tlenowych, możliwe jest też nosicielstwo w drogach rodnych drobnoustrojów normalnie bytujących w układzie pokarmowym np. Streptococcusa agalactiae, który może stwarzać zagrożenie wywołania infekcji u dziecka w wyniku przeniesienia w czasie porodu.

Każda zmiana warunków w pochwie (której sprzyjają zmiana pH, temperatury, stężenia hormonów, niewystarczająca higiena, niedobór odporności, stosowanie antybiotyków, wkładek domacicznych, cukrzyca, wielu partnerów seksualnych) może prowadzić do rozwoju infekcji sromu i pochwy.

Zapalenie sromu i pochwy może być wywołane przez specyficzne drobnoustroje, które normalnie nie bytują w drogach rodnych (grzyby Candida, pierwotniak rzęsistka pochwowego, wirus HPV) lub spowodowane namnażaniem fizjologicznej flory pochwy (zwiększenie ilości bakterii beztlenowych Bacterioides, Prevotella, Gardenella vaginalis na rzecz pałeczek kwasu mlekowego Lactobacillus). Takie zakażenie nazywa się waginozą i występuje nawet u nastolatek, które nie rozpoczęły współżycia. Inne przyczyny zapalenia sromu i pochwy to choroby wywołane przez bakterie przenoszone drogą płciową: Neisseria gonorrhoeae, Candida trachomatis lub Streptococcus pyogenes.

Ocena stopnia czystości pochwy polega na ocenie flory bakteryjnej w materiale pobranym z pochwy. Ocena stopnia czystości pochwy pozwala wykryć toczącą się infekcję i wdrożyć leczenie.

Ocena stopnia czystości pochwy – kiedy wykonać?

Badanie jest wykonywane w celu diagnostyki różnicowej przyczyn zakażeń układu płciowego u kobiet. Materiał do badania pobierany jest podczas wizyty ginekologicznej, którą uzupełnić można o pomiar pH w pochwie oraz test zapachowy – dodanie KOH do próbki wydzieliny z pochwy i wydzielanie rybiego zapachu wskazuje na istnieje infekcji. Ocena stopnia czystości pochwy jest również zalecana jako kontrola po zakończonym leczeniu infekcji intymnej w celu oceny jego skuteczności.

Badanie jest również wykonywane w celach profilaktycznych, trzykrotnie w trakcie ciąży. Nieleczone zakażenia mogą prowadzić do powikłań u ciężarnych (późne poronienie, przedwczesny poród i inne).

Ocena stopnia czystości pochwy – kto powinien wykonać?

Kobiety z objawami infekcji pochwy i sromu:

• wodnista, szara, biała lub zielona wydzielina z pochwy, szczególnie po stosunku
• „rybi” zapach z pochwy
• swędzenie pochwy
• zaczerwienienie sromu, obrzęk
• ból, pieczenie podczas oddawania moczu
• ból podczas stosunku

Ocena stopnia czystości pochwy norma

Ocena następuje przez umieszczenie próbki wydzieliny z pochwy, zabarwienie jej i oglądanie pod mikroskopem przez doświadczonego diagnostę laboratoryjnego.

Jego wynik podawany jest w postaci klas czystości pochwy, wraz z ich rosnącym numerem wzrasta nasilenie patologii wykrytych w składzie flory pochwy.
W normalnych warunkach, w preparacie widoczne są tylko proste, nitkowate bakterie pałeczek kwasu mlekowego (Lactobacillus) – klasa 1.

Obecność innych rodzajów komórek wskazuje na proces zapalny toczący się w obrębie pochwy. W klasie 2 obserwuje się niewielką ilość patologicznych bakterii, w 3 dodatkowo białych krwinek (leukocytów, świadczących o infekcji), natomiast w 4 klasie fizjologiczna flora bakteryjna zostaje całkowicie zastąpiona przez chorobotwórcze drobnoustroje i komórki zapalne.

Podejmuje się też próbę identyfikacji przyczyny zakażenia – obecność okrągło-owalnych formacji może wskazywać na zakażenie grzybicze, gruszkowaty kształt z witką na rzęsistkowicę, a w waginozie (zakażeniu związanym z bakteriami beztlenowymi) charakterystyczne komórki nabłonka pokryte dużą ilością małych bakterii. Odnalezienie par (dwoinek) ziarenkowatych bakterii wewnątrz leukocytów jest charakterystyczne dla rzeżączki.

Badanie można uzupełnić posiewem wydzieliny na podłoże, w celu wyhodowania bakterii i oznaczenia ich wrażliwości na antybiotyki (antybiogram).