Chlorki

Chlorki badanie

Chlor jest najważniejszym anionem (jonem ujemnie naładowanym) znajdującym się w przestrzeni pozakomórkowej. Dużą zawartość zjonizowanego chloru (chlorków) wykazują komórki okładzinowe błony śluzowej żołądka oraz nabłonka przewodów potowych.

Wraz z sodem w surowicy jest niezbędny do utrzymania równowagi wodno-elektrolitowej organizmu, normalnej ilości wody w ustroju, a co za tym idzie, ciśnienia krwi oraz kwasowości (pH) krwi i płynów ustrojowych.

Całkowite stężenie chloru w organizmie w dużym stopniu zależy od diety. Przyjmowany jest najczęściej w postaci chlorku sodowego (soli kuchennej). 98% chlorków wydala się z moczem. W stanach chorobowych wzrasta jego utrata przez skórę (gorączka, pocenie) oraz przez przewód pokarmowy (biegunka).

Oznaczanie stężenia chlorków jest zwykle częścią badania panelu elektrolitów (soli mineralnych) w surowicy, który obejmuje oznaczanie stężenia sodu, potasu, chloru i wodorowęglanu. Odpowiedni bilans tych elektrolitów jest ważny dla normalnego funkcjonowania mięśni, układu nerwowego i serca.

Chlorki – kiedy wykonać badanie?

Badanie poziomu chlorków w surowicy wykazuje odchylenia od jego normalnych wartości, które mogą być charakterystyczne dla różnych chorób. Najczęściej zaburzenia wiążą się ze zbyt wysoką lub zbyt niską kwasowością krwi.

Test może być również przydatny w monitorowaniu pacjentów z chorobami wpływającymi na zmiany równowagi soli mineralnych w organizmie – nadciśnienie, niewydolność serca, choroby nerek i wątroby.

Wskazane jest, aby nie badać samych chlorków w surowicy, ale uwzględnić go w panelu elektrolitów surowicy (sód, potas, chlorki, wodorowęglany).

Chlorki – kto powinien wykonać badanie?

Większość osób z zaburzeniami chlorków w surowicy nie podejrzewa ich istnienia, ponieważ objawy nieprawidłowości stężenia chlorków są niecharakterystyczne i prawie niemożliwe do zidentyfikowania:

  • łatwa męczliwość;

  • słabe mięśnie;

  • problemy z oddychaniem;

  • częste wymioty;

  • długotrwała biegunka;

  • nadmierne pragnienie;

  • wysokie ciśnienie krwi.

Lekarze zwykle wykrywają nieprawidłowości chlorków w surowicy podczas rutynowych testów elektrolitów w surowicy podczas badań profilaktycznych.

Osoby z przewlekłą chorobą nerek lub wątroby, niewydolnością serca, nadciśnieniem, niewydolnością kory nadnerczy, mukowiscydozą i problemami z jedzeniem powinny przeprowadzać okresowe, regularne badania poziomu chlorków w surowicy.

W przypadku podejrzenia cukrzycy badanie chlorków w surowicy można połączyć z badaniem moczu.

W przypadku uporczywych wymiotów i biegunki można stracić dużo chlorków, co bezwzględnie wymaga oznaczenia jego stężenia.

Przy diagnostyce mukowiscydozy, przydatne okazuje się oznaczanie stężenia chlorków w pocie.

W stanach ostrych, stężenie chlorków jest najmniej ważne spośród wszystkich elektrolitów w surowicy, ale czasami jest niezbędne w celu identyfikacji przyczyn kwasicy metabolicznej (obniżonego pH krwi).

Chlorki norma

  • 98-107 mmol/l

 

Chlorki wyniki

Poziom chlorków w surowicy wzrasta w stanach takich jak:

  • odwodnienie;

  • duże spożycie soli z jedzeniem;

  • kwasica kanalików nerkowych;

  • ostra niewydolność nerek;

  • długotrwała biegunka;

  • przetoki jelita cienkiego oraz trzustki;

  • kwasica cukrzycowa;

  • nadczynność nadnerczy;

  • nadczynność przytarczyc;

  • po urazie głowy;

  • rzucawka (poważna choroba podczas ciąży);

  • zatrucie salicylanami (aspiryną);

  • w trakcie hiperwentylacji;

  • przyjmowanie niektórych leków.

Poziom chloru w surowicy zmniejsza się w stanach takich jak:

  • przewodnienie (nadmierne spożycie wody);

  • przewlekłe choroby płuc;

  • zastoinowa niewydolność serca;

  • inne warunki, w których obserwuje się niedotlenienie i niską kwasowość krwi (spadek pH);

  • zapalenie nerek przebiegające z utratą soli (choroba nerek);

  • choroba Addisona

  • utrzymujące się wymioty;

  • po drenażu zawartości żołądka (soku żołądkowego);

  • zespół Cushinga;

  • guzy wytwarzające hormon adrenokortykotropowy;

  • zespół nieodpowiedniego wydzielania hormonu antydiuretycznego;

  • porfiria;

  • nadmierne stosowanie diuretyków (środków moczopędnych);

  • zatrucie bromem.

 

https://www.synevo.pl/chlorki/

Logo firmy
Korzystając z naszej przeglądarki wyrażają Państwo zgodę na wykorzystywanie przez nas plików cookies. Używamy ich do celów statystycznych. W programie służącym do obsługi stron internetowych można zmienić ustawienia dotyczące cookies.
Rozumiem