Chlorki w dobowej zbiórce moczu

Chlorki w dobowej zbiórce moczu co to jest?

Chlor jest pierwiastkiem, który pomimo że nie występuje w organizmie dużych ilościach, pełni w nim kilka bardzo ważnych funkcji. Bierze udział m.in. w regulacji przekazywania impulsów nerwowych przez komórki neuronalne czy też w produkcji kwasu żołądkowego, który umożliwia trawienie pokarmów. Pierwiastek ten jest także odpowiedzialny za utrzymywanie prawidłowego pH (czyli kwasowości) krwi.

Cały chlor w organizmie jest łatwo wymienialny i w dużym stopniu zależny od diety. Przyjmowany jest najczęściej jako chlorek sodu, czyli po prostu sól kuchenna, rzadziej jako inny związek chemiczny. Resorpcja chloru z pożywienia odbywa się w jelicie cienkim i praktyczne jest całkowita. Ponad 98% chlorków wydala się z moczem, zaledwie 2% z kałem.

Chlorki w dobowej zbiórce moczu – kiedy wykonać?

W niektórych stanach chorobowych wzrasta utrata chlorków przez skórę (gorączka, nadmierne pocenie) i przez przewód pokarmowy (biegunki). Zmiany stężenia chlorków w surowicy są związane ze stężeniem wodorowęglanów i sodu – innych związków chemicznych, których poziomy są ze sobą ściśle powiązane. Oznaczanie stężenia chlorków jest niezbędne do wyliczenia luki anionowej- parametru diagnostycznego niezwykle istotnego w diagnostyce zaburzeń równowagi kwasowo-zasadowej, a także do różnicowania kwasic metabolicznych, czyli stanów chorobowych, w których pH krwi jest za niskie – kwasowe. Może się on pojawiać w przebiegu wielu innych chorób, najczęściej w przypadku źle leczonej cukrzycy, gdzie może być stanem zagrożenia życia.

Podwyższone stężenie chlorków występuje w przewlekłej zasadowicy oddechowej (najczęściej wynikającej z hiperwentylacji, czyli zbyt szybkiego oddychania), kwasicy oddechowej z prawidłową luką anionową (kwasica hiperchloremiczna, także wywołana zaburzeniami oddychania), biegunkach, przetokach jelita cienkiego oraz chorobach trzustki.

Chlorki w dobowej zbiórce moczu – kto powinien wykonać?

Badanie to jest zlecane w celu dokładnego określenia ilości chloru wydalanego wraz z moczem przez całą dobę. Wykorzystywane jest w celu diagnostyki zaburzeń elektrolitowych i metabolicznych, w których występują wahania prawidłowych stężeń chloru w organizmie. Może ono także dostarczać informacji na temat funkcji wydalniczej nerek pod kątem filtrowania tego pierwiastka z krwi oraz informacji na temat stanu nawodnienia chorego. Układ filtracji w nerkach jest niezwykle złożony, a wydalanie wielu pierwiastków zależy od wydalania innych, dlatego też pomiar określonych cząsteczek w moczu powinien być wykonywany w połączeniu z badaniem pozostałych, aby można było ocenić całościową funkcję nerek. Badanie to jest zlecane w przypadku podejrzeń chorób, w których mogą występować zaburzenia poziomów chloru we krwi pacjenta. Objawami tego typu chorób są np.:

• wzmożone pragnienie

• obrzęki, szczególnie obrzęki kończyn dolnych

• ogólne osłabienie

• nadciśnienie tętnicze

• wymioty

Chlorki w dobowej zbiórce moczu normy

• 110-250 mmol/dobę

Chlorki w dobowej zbiórce moczu wyniki

Sam pomiar chlorków w moczu ma znikomą wartość diagnostyczną, dlatego należy go wykonywać zawsze z badaniem poziomów elektrolitów we krwi oraz innymi badaniami mającymi na celu diagnozę zaburzeń z tej grupy. Niewłaściwe poziomy jonów chlorkowych we krwi mogą świadczyć zarówno o nieprawidłowej funkcji nerek w zakresie ich wydzielania (zbyt dużej lub zbyt małej), ale także mogą być konsekwencją procesów chorobowych toczących się w innych częściach organizmu. Zbyt wysokie poziomy chlorków predysponują do rozwoju wielu chorób nerek, jak np. kamica nerkowa, dlatego ważne jest stosowanie odpowiedniej diety, w której nie są przekraczane zalecane ilości spożywanej soli.

Wyniki badań zawsze należy konsultować z lekarzem, gdyż tylko w połączeniu z badaniami i obrazem klinicznym mają one wartość diagnostyczną.