Fibrynogen

Fibrynogen jest ważnym białkiem biorącym udział w procesie krzepnięcia krwi. W jego ostatniej fazie przekształca się w swoją nierozpuszczalną formę – fibrynę i bierze udział w tworzeniu się skrzepu.

Jest on produkowany przez wątrobę w ilości 1,7 – 5g dziennie. Rozpuszcza się w osoczu, gdzie jego okres półtrwania wynosi 3-5 dni. Oprócz swojej roli w kaskadzie krzepnięcia krwi, należy on do grupy białek ostrej fazy, których poziomy zwiększają się w obecności ogólnoustrojowej odpowiedzi organizmu na poważne uszkodzenie (uraz, rozległe oparzenia, infekcja, zapalenie). Jest również czynnikiem ryzyka chorób sercowo-naczyniowych, może przyczyniać się do rozwoju miażdżycy i jej powikłań oraz nadciśnienia.

Cel badania

Badanie jest przydatne w przypadku:

  • podejrzewanego wrodzonego lub nabytego niedoboru fibrynogenu;

  • podejrzewanego nadmiernego zużywania czynników krzepnięcia;

  • potrzeby monitorowania terapii trombolitycznej;

  • potrzeby oceny ryzyka powikłań zakrzepowych, takich jak zawał serca lub udar mózgu, w przewlekłej chorobie serca;

  • potrzeby śledzenia przebiegu ostrych infekcji.

Kiedy należy wykonać badanie?

Badanie należy wykonać, jeśli:

  • często masz krwawienia z nosa, dziąseł, przewodu pokarmowego, krew obecną w moczu i/lub stolcu;

  • często masz siniaki po niewielkim urazie;

  • krwawisz przez długi czas i/lub obficie po obrażeniach;

  • masz zakrzepy krwi bez uchwytnej przyczyny;

  • potrzebujesz oceny czynności wątroby;

  • przyjmujesz leki rozrzedzające krew związane z fibrynogenem;

  • masz krewnych z wrodzonymi zaburzeniami krzepnięcia krwi ze zmniejszoną produkcją fibrynogenu.

Oprócz fibrynogenu istnieją inne badania, które możesz wykorzystać do oceny stanu krzepnięcia krwi m.in. czas protrombinowy (PT), czas częściowej tromboplastyny aktywowanej (APTT), czas trombiny (TT) i INR (szczególnie popularny w monitorowaniu stanu krzepnięcia krwi podczas przyjmowania leków rozrzedzających krew).

Przygotowanie przed badaniem

  • jeśli przyjmujesz leki rozrzedzające krew, zapytaj lekarza, czy i na jak długo powinieneś przestać je brać przed badaniem.

  • nie jest wymagane żadne inne przygotowanie.

Materiał do badania

  • krew żylna

Metoda badania

  • jest ono wykonywane za pomocą koagulometru zgodnie z metodą Klausa.

Fibrynogen norma (wartości referencyjne)

Wartości referencyjne zależą od wieku.

Norma dla osoby dorosłej: 200-393 mg/dl.

Fibrynogen niski

  • zwiększone zużycie fibrynogenu w rozsianym zespole wykrzepiania wewnątrznaczyniowego (DIC) oraz w jego nadmiernym rozpadzie w nowotworach z przerzutami, ostrej białaczce promielocytowej, powikłaniach położniczych;

  • zmniejszona produkcja fibrynogenu w ciężkich chorobach wątroby;

  • prowadzona terapia trombolitycznej;

  • prowadzona terapia L-asparaginazą;

  • choroby genetyczne ze zmniejszonym lub zatrzymanym wytwarzaniem fibrynogenu;
    umiarkowanym spożyciu alkoholu.

Przy <50 mg / dl istnieje zwiększone ryzyko krwawienia podczas operacji.

Fibrynogen podwyższony

  • obecność ogólnoustrojowej odpowiedzi organizmu na infekcje, stany zapalne, urazy, guzy, oparzenia. W stanach nagłych, jak zawał serca lub poważna operacja, poziomy fibrynogenu wracają do normy po okresie krytycznym. W stanach przewlekłego zapalenia, jak choroby reumatologiczne i autoimmunologiczne, poziomy fibrynogenu pozostają stale podwyższone;

  • odpowiedź kompensacyjnej organizmu na utratę białka przez nerki w chorobach nerek i szpiczaku mnogim;

  • choroby wątroby;

  • leczenie estrogenem;

  • nadciśnienie, cukrzyca i nadwaga.

 

https://www.synevo.pl/fibrynogen/

Logo firmy
Korzystając z naszej przeglądarki wyrażają Państwo zgodę na wykorzystywanie przez nas plików cookies. Używamy ich do celów statystycznych. W programie służącym do obsługi stron internetowych można zmienić ustawienia dotyczące cookies.
Rozumiem