HSV przeciwciała IgM

HSV przeciwciała IgM – co to jest?

HSV, czyli Herpes simplex virus, to wirus opryszczki pospolitej. Występują dwa typy tego wirusa- HSV-1 i HSV-2, a opisywane badanie jednocześnie służy wykryciu przeciwciał skierowanych przeciwko obu tym typom wirusa- stąd też określenie 1/2. Wirusy te wywołują opryszczkowe zapalenie skóry, typ 1 odpowiedzialny jest za opryszczę wargową, a typ 2 za opryszczkę narządów płciowych, choć zdarza się, że miejsce zakażenia nie zawsze jest zgodne z typowym dla danego rodzaju wirusa.

Bardzo często zakażenie przebiega bezobjawowo, a wirus pozostaje w stanie latencji (uśpienia). Jego reaktywacja zazwyczaj przebiega pod wpływem czynników zewnętrznych, takich jak obniżenie odporności, stres lub inna infekcja.

HSV przeciwciała IgM – kiedy wykonać?

Badanie polega na jednoczesnej identyfikacji przeciwciał podklasy IgM przeciwko tym wirusom. Rozróżnianie ich na dwa podtypy, w zależności od tego, czy mamy do czynienia z HSV-1 czy HSV-2 jest możliwe, ale nie wykazuje zbyt dużej przydatności klinicznej, jako że oba te typy wirusa wywołują podobne choroby i mają takie samo leczenie. Przeciwciała IgM to specjalne związki białkowe produkowane przez komórki ludzkiego układu odpornościowego (immunologicznego) w odpowiedzi na kontakt z tym wirusem. Zestawienie ich poziomów z poziomami przeciwciał innych podklas, takich jak IgG, umożliwia ocenę jak dawno temu doszło do zakażenia oraz czy dalej następuje aktywne namnażanie się wirusa.

Ponowne wykonanie tego testu diagnostycznego w pewnym odstępie czasowym umożliwia ocenę zmian dynamiki poziomów przeciwciał, co może świadczyć o skuteczności leczenia lub samoistnym wygasaniu infekcji.

HSV przeciwciała IgM – kto powinien wykonać?

Najczęściej ten test diagnostyczny zlecany jest w celu potwierdzenia diagnozy opryszczkowego zapalenia skóry postawionego na podstawie objawów klinicznych.

Wirus HSV-1 zazwyczaj wywołuje opryszczę wargową, która ma postać pęcherzyków zapalnych występujących na granicy warg i błony śluzowej jamy ustnej. Jest to dość częsta przypadłość, szacuje się że ok. 67% populacji miało kontakt z wirusem ją wywołującym. Zazwyczaj pęcherzyki zapalne utrzymują się około tygodnia, po czym goją się w ciągu ok. 12 dni od wystąpienia pierwszych zmian skórnych bez pozostawiania po sobie widocznych śladów. Czasami wirus ten może wywoływać także zapalenie jamy ustnej, gdzie pęcherzyki powstają na błonie śluzowej wewnątrz jamy ustnej pozostawiając po sobie bolesne nadżerki.

Bardzo rzadko występuje opryszczkowe zapalenie mózgu, które może nieść za sobą poważne konsekwencje dla poprawnego funkcjonowania ośrodkowego układu neurologicznego- narażone są na to przede wszystkim noworodki, które zakażają się tym wirusem podczas porodu od matki.

Wirus HSV-2 odpowiedzialny jest za wywoływanie opryszczki narządów płciowych- choroby przenoszonej podczas stosunku seksualnego. Charakteryzuje się zmianami mającymi postać niewielkich, łatwo pękających pęcherzyków wypełnionych treścią surowiczą, które łatwo pękają, a w ich miejscu pojawiają bolesne owrzodzenia. U mężczyzn najczęściej zlokalizowane one są na penisie, przede wszystkim jego żołędzi, u kobiet na wargach sromowych większych i mniejszych. Tym objawom może towarzyszyć także ból i pieczenie podczas oddawania moczu. Na wystąpienie tych objawów narażone są przede wszystkim osoby, które często zmieniają partnerów seksualnych i nie stosują odpowiednich zabezpieczeń podczas stosunków, w postaci np. prezerwatyw.

HSV przeciwciała IgM wyniki

Przeciwciała podklasy IgM skierowane przeciwko wirusom HSV-1 i HSV-2 najczęściej pojawiają się po ok. 2 tygodniach od pierwotnego zakażenia. Ich obecność świadczy o obecnie trwającej ostrej fazie pierwotnego zakażenia. W przypadku gdy objawy chorobowe wywołane są przez obecnego już wirusa (w stanie uśpienia) pod wpływem czynników zewnętrznych (stres, inna infekcja, spadek odporności) to poziomy IgM mogą wzrosnąć ze znacznym opóźnieniem w stosunku do wystąpienia zmian skórnych- stąd też zaleca się badanie kilka podklas przeciwciał skierowanych przeciwko HSV-1/2 na raz.

Wyniki tego badania należy interpretować z lekarzem, gdyż tylko w zestawieniu z objawami chorobowymi prezentowanymi przez pacjenta oraz historią choroby stanowią one użyteczne narzędzie w procesie diagnostyczno-leczniczym.