Potas wydalanie

Potas wydalanie badanie

Potas jest głównym jonem znajdującym się wewnątrz komórki, naładowanym dodatnio (kation). Średnie stężenie potasu w płynie wewnątrzkomórkowym wynosi około 150 mmol/l i zależy od metabolizmu komórkowego, równowagi kwasowo -zasadowej organizmu (stałości pH krwi) oraz równowagi między jego wchłanianiem i wydalaniem. Największe zasoby potasu w organizmie znajdują się w tkance mięśniowej, do której funkcjonowania jest niezbędny.

W nerkach potas ulega filtracji w kłębuszkach nerkowych, ale większość przefiltrowanych kationów jest zwrotnie reabsorbowana w bliższej części kanalika nerkowego. W dalszej części tego samego kanalika potas może być czynnie wydzielany do moczu i to głównie od tego procesu zależy stężenie potasu, które możemy oznaczyć w moczu ostatecznym.

Przy zbyt wysokim stężeniu potasu we krwi (np. przy kwasicy, czyli spadku pH krwi), zwiększa się jego wydalanie z moczem, rośnie też jego transport do wnętrza komórek. Wzmożone wydalanie potasu z moczem jest wynikiem działania hormonów: aldosteronu, kortyzolu oraz glukagonu, zaś transport do komórek pobudzają insulina i hormon wzrostu.

W nerkach brak jest mechanizmu hamującego wydalanie potasu. Zdolność nerek do zatrzymania tego pierwiastka jest dużo mniejsza niż w przypadku innych (np. sodumagnezu). Z tego powodu, przy niedoborze potasu, nerki jeszcze długo nie hamują jego wydalania z moczem. Tym samym dieta uboga w potas może być przyczyną znacznego spadku jego stężenia w surowicy.

Badanie poziomu potasu w dobowej zbiórce moczu może być przydatne w celu diagnostyki wykrytego wcześniej obniżenia poziomu potasu w surowicy (hipokaliemii). Najczęstszą przyczyną hipokaliemii jest stosowanie leków (moczopędnych, glikokortykosteroidów, przeczyszczających). W drugiej kolejności, należy rozważyć choroby nerek lub nadnerczy, lub zaburzenia gospodarki kwasowo – zasadowej organizmu.

Zarówno zbyt wysokie, jak i zbyt niskie stężenie potasu jest szkodliwe dla organizmu, może poważnie zaburzać jego funkcjonowanie i wymaga pilnej interwencji lekarskiej.

Potas wydalanie (dobowa zbiórka moczu) – kiedy wykonać?

Głównym wskazaniem do wykonania oznaczenia poziomu potasu w dobowej zbiórce moczu jest dalsza diagnostyka wykrytego wcześniej obniżenia poziomu potasu we krwi (hipokaliemii). Badanie może pomóc zróżnicować, czy nieprawidłowy wynik wynika z choroby nerek lub innych przyczyn (np. stosowania leków).

Badanie ponadto może być przydatne w przypadku:

  • różnicowania przyczyn kwasicy w organizmie (spadku pH krwi)
  • diagnostyki i monitorowania chorób nerek, nadnerczy
  • monitorowania terapii lekami moczopędnymi

Potas wydalanie (dobowa zbiórka moczu) – kto powinien wykonać?

Lekarz może zlecić pomiar poziomu potasu w dobowej zbiórce moczy, gdy występują kliniczne objawy jego niedoboru:

  • osłabienie siły mięśniowej,
  • kurcze mięśniowe,
  • parestezje (mrowienia, drętwienia),
  • zaburzenia rytmu serca (arytmie),
  • zaburzenia neurologiczne (drgawki),
  • nudności,
  • zaparcia,
  • zatrzymanie moczu,
  • senność, apatia, drażliwość.

Dodatkowo, czujność wzbudzają objawy chorób nerek i nadnerczy takie jak:

  • częste oddawanie moczu,
  • zwiększone pragnienie,
  • nadciśnienie tętnicze,
  • obrzęki,
  • bóle, zawroty głowy.

Potas wydalanie norma (wartości referencyjne)

  • wydalanie 25-125 mmol/dobę

Potas wydalanie niski

Spadek wydalania potasu z moczem poniżej 20 mmol/dobę sugeruje:

  • jego niedostateczną ilość dostarczaną w diecie (głodzenie),
  • utratę drogą przewodu pokarmowego (długotrwałe biegunki, wymioty, przetoki jelitowe)
  • lub przejście potasu z krwi do komórek (zbyt wysokie pH krwi, stosowanie leków je podnoszących, zbyt duże dawki insuliny).

Należy poprowadzić dalszą diagnostykę, ponownie zebrać wywiad od pacjenta odnośnie diety, chorób jelit, stosowania leków, między innymi przeczyszczających.

Potas wydalanie wysoki

Wydalanie potasu z moczem w ilości powyżej 40 mmol/dobę, przy utrzymującym się niskim stężeniu potasu we krwi, sugeruje straty wynikające z nieprawidłowości w nerkach lub zaburzenia działania hormonów mających wpływ na skład moczu. Należy uzupełnić wywiad pacjenta o historię objawów mogących sugerować choroby w obrębie nerek (zespół Barrteta, kwasice cewkowe), korze nadnerczy (nadczynność i nadmiar aldosteronu) czy wykluczyć stosowanie leków, między innymi moczopędnych czy kortykosteroidów.

 

https://www.synevo.pl/potas-wydalanie/

Logo firmy
Korzystając z naszej przeglądarki wyrażają Państwo zgodę na wykorzystywanie przez nas plików cookies. Używamy ich do celów statystycznych. W programie służącym do obsługi stron internetowych można zmienić ustawienia dotyczące cookies.
Rozumiem