Różyczka przeciwciała IgG awidność

Różyczka przeciwciała IgG awidność

Różyczka (Rubella virus) to choroba wysypkowa, zakaźna, wywoływana przez wirusa z rodziny Togawirusów.

Jedynym rezerwuarem wirusa różyczki są ludzie. Przenosi się drogą kropelkową lub przez kontakt z krwią, wydalinami, wydzielinami. Różyczka wnika do organizmu przez infekcję nabłonka dróg oddechowych, następnie replikuje się w okolicznych węzłach chłonnych, a potem na skutek przejścia do krwi, może atakować inne miejsca (maziówkę stawów, szyjkę macicy, łożysko, płód). Wylęganie choroby trwa około 2-3 tygodnie. Chory zakaża na 7 dni przed wysypką i do tygodnia po jej pojawieniu.

Różyczka to choroba łagodna, bliska eliminacji. Przebieg infekcji jest zazwyczaj niepowikłany nawet u osób o obniżonej odporności, a jej przechorowanie pozostawia długotrwałą odporność. Wysypka utrzymuje się krótko (około 3 dni, zaczyna się od twarzy i rozprzestrzenia na resztę ciała), znika bez przebarwień, czasem z delikatnym złuszczaniem naskórka. Pozostałe objawy towarzyszące infekcji są słabo wyrażone, obejmują powiększenie węzłów chłonnych, niską gorączkę i bolesność stawów. Pełne spektrum dolegliwości rozwija się zazwyczaj u dzieci, nawet u 50% dorosłych różyczka przebiega bezobjawowo.

Infekcje różyczką występują coraz rzadziej, z uwagi na fakt, że szczepienie przeciwko wirusowi (szczepionka MMR- odra, świnka, różyczka) jest obowiązkowe w polskim programie szczepień ochronnych.

Nadal pozostają jednak zagrożeniem dla kobiet w ciąży – zakażenie w pierwszych 16 tyg. powoduje różyczkę wrodzoną, mogącą skutkować zaburzeniem wzrostu płodu, opóźnieniem psychoruchowym, licznymi wadami rozwojowymi (serca), trwałymi następstwami (utratą słuchu, wzroku), skazą małopłytkową. Dzieci z różyczką wrodzoną wydalają wirusa (w tym w kale i w moczu) nawet ponad rok.

Pacjenci z aktywną infekcją powinni zostać ostrzeżeni przed kontaktami z ciężarnymi. W przypadku zakażenia, rzadko udaje się ustalić jego źródło, ale należy do tego dążyć, gdy wystąpią ogniska epidemiczne.

Wiarygodne rozpoznanie różyczki jest możliwe wyłącznie na podstawie serologii (badań przeciwciał skierowanych przeciwko wirusowi we krwi). Pierwsza odpowiedź na infekcję jest reprezentowana przez specyficzne przeciwciała IgM, następnie rozpoczyna się produkcja IgG, które w niskim mianie utrzymują się przez całe życie.

Różyczka przeciwciała IgG awidność – kiedy wykonać?

W przebiegu diagnostyki różyczki u kobiet ciężarnych. Obecność przeciwciał klasy IgG ( przy braku IgM) świadczy o tym, że kobieta wykazuje odporność. Jednak po wykazaniu w badaniu przesiewowym obecności obu rodzajów przeciwciał ( IgM i IgG) wskazane jest wykonanie badania awidności przeciwciał IgG w celu dokładnego ustalenia, czy wyniki badania odzwierciedlają infekcję przeszłą czy aktywną. To pomoże lekarzowi oszacować ryzyko przekazana wirusa dziecku i wystąpienia u niego powikłań.

Różyczka przeciwciała IgG awidność – kto powinien wykonać?

• kobiety w ciąży po wykazaniu obecności przeciwciał przeciwko różyczce zarówno w klasie IgM, jak i IgG podczas badań przesiewowych
• kobiety w ciąży podejrzewane o pierwotne zakażenie różyczką, szczególnie nieszczepione w przeszłości, z objawami takimi jak: gorączka, bóle głowy i mięśni, zapalenie spojówek, powiększenie węzłów chłonnych okolicy głowy (czasem jedyny objaw), a potem pojawienie się plamistej wysypki

 

Różyczka przeciwciała IgG awidność wyniki

Awidność jest definiowana jako siła wiązania przeciwciała z antygenem. Wynik awidności przeciwciała oddaje czas, który upłynął od zakażenia. Wzrost awidności odpowiada wydłużaniu się czasu od infekcji, dojrzewanie od niskiej awidności (w aktywnej infekcji) do wysokiej (w przebytej) w przypadku wirusa różyczki następuje w ciągu 30 dni po ekspozycji. Test awidności jest szczególnie przydatny do wykluczenia ostrych zakażeń różyczką u kobiet w ciąży.

Wysoka awidność- wynik >40% – okres od infekcji to powyżej 30 dni, świadczy o przeszłym zakażenie; kobiety z wysoką awidnością mają niskie ryzyko przekazania wirusa na płód

Niska awidność- wynik <40% – ostra, pierwotna infekcja wirusem różyczki, która nastąpiła w okresie krótszym niż 30 dni; kobiety z niską awidnością mają wysokie ryzyko transmisji wirusa na płód (szczególnie w pierwszym trymestrze ciąży) i rozwoju u niego wad wrodzonych