CMV przeciwciała IgG

CMV przeciwciała IgG – co to jest?

Cytomegalowirus (CMV) to wirus, który szerzy się bezpośrednio, drogą kropelkową, przez kontakty seksualne. Po zakażeniu pierwotnym CMV (podobnie jak inne herpeswirusy) pozostaje w organizmie w stanie utajonym, niekiedy jest wydzielany do śliny, moczu i wydzielin dróg płciowych. Zakażenie wirusem cytomegalii w większości przypadków, u osób zdrowych, przebiega bezobjawowo.

Infekcja wirusem CMV przebiegająca z objawami najczęściej występuje u osób z obniżoną odpornością i przypomina w przebiegu mononukleozę. U takich pacjentów, może być groźna w skutkach, a nawet śmiertelna.

Również w czasie ciąży CMV stanowi zagrożenie. Wirus może przenosić się z zakażonej matki (nawet z zakażeniem utajonym lub przechodzącej infekcję bezobjawowo) na płód drogą przezskórną. CMV wchodzi w skład zespołu TORCH, czyli infekcji teratogennych (uszkadzających płód w czasie ciąży). Możliwa jest również infekcja okołoporodowa (podczas porodu) lub infekcja poporodowa – podczas karmienia piersią wirus przenika do mleka matki.

Infekcja płodu w trakcie ciąży zwiększa ryzyko śmierci płodu, ogranicza rozwój wewnątrzmaciczny, powoduje uszkodzenie łożyska, a także zmiany ilości płynu owodniowego – małowodzie lub wielowodzie. U noworodka mogą rozwinąć się zaburzenia w obrębie ośrodkowego układu nerwowego, wodogłowie, małogłowie, krwotok dokomorowy, czuciowa utrata słuchu, zapalenie naczyniówki i siatkówki (które prowadzą do utraty wzroku).

Badanie przeciwciał przeciwko antygenom wirusa (w klasie IgM lub IgG) pomaga w diagnostyce infekcji CMV, różnicowaniu jej statusu (aktywna czy przebyta), co ma szczególe znaczenie u osób z niedoborami odporności, przed przeszczepami narządów/szpiku lub kobiet w ciąży.

CMV przeciwciała IgG – kiedy wykonać badanie?

Oznaczanie przeciwciał anty – CMV jest zalecane jako element badań przesiewowych w czasie ciąży, ponieważ infekcja pierwotna może prowadzić do poważnego w skutkach zakażenia płodu.

Dodatkowo, badanie może mieć zastosowanie pomocnicze w celu potwierdzenia lub wykluczenia odporności na CMV u pacjentów przez rozpoczęciem leczenia immunosupresyjnego (obniżającego odporność) lub monitorowania u nich odpowiedzi na terapię przeciwwirusową (przejścia infekcji z fazy aktywnej do utajonej).

U pacjentów z zaburzeniami odporności (np. wirusem HIV), u których badanie poziomu przeciwciał we krwi może nie być wiarygodne i są bardziej zagrożone rozwojem mózgowej postaci infekcji, znaczenie pomocnicze mają testy wykrywające DNA wirusa we krwi lub płynie mózgowo-rdzeniowym. Wykrycie przypadków wysokiego ryzyka wystąpienia choroby CMV umożliwia odpowiednio wczesne wdrożenie profilaktyki.

CMV przeciwciała IgG – kto powinien wykonać badanie?

Osoby z objawami infekcji takimi jak:

• złe samopoczucie i osłabienie

• bóle mięśniowe i bóle głowy

• gorączka

• zapalenie gardła i migdałków

• powiększenie węzłów chłonnych, wątroby i śledziony

Szczególnie, osoby z czynnikami ryzyka- obniżeniem odporności:

• kobiety w ciąży lub planujące ciąże

• w przebiegu leczenia choroby nowotworowej, podczas chemio, radioterapii

• w terapii immunosupresyjnej po przeszczepach narządów

• u pacjentów zakażonych HIV, z AIDS

• u pacjentów z pierwotnymi niedoborami odporności

• u chorych po przeszczepie szpiku kostnego

CMV przeciwciała IgG norma

Wysoki poziom przeciwciał antyCMV w klasie IgG

Przeciwciała IgG są produkowane kilka tygodni po momencie zakażenia CMV. Poziomy IgG wzrastają podczas ostrej infekcji, a następnie stabilizują się, gdy wirus staje się nieaktywny. Po kontakcie z wirusem CMV pewna ilość przeciwciał utrzymuje się we krwi, co zapewnia ochronę przed kolejną infekcją pierwotną. Przebycie bezobjawowej infekcji CMV jest szeroko rozpowszechnione, dlatego w populacji dorosłych częstość występowania swoistych przeciwciał sięga nawet 80-100%.

U kobiet w ciąży, obecność przeciwciał klasy IgG ( przy braku IgM) świadczy o tym, że kobieta wykazuje odporność i nie wymaga dalszych badań w tym kierunku. W przypadku równoczesnej obecności przeciwciał w klasie IgM i IgG w surowicy, wskazana jest dalsza diagnostyka i oznaczenie awidności IgG